13 maja urodził się patron naszej Akademii

13 maja 1901 roku w Ołońcu urodził się przyszły Bohater Narodowy Witold Pilecki herbu „Leliwa” – rotmistrz Wojska Polskiego, ułan 211. Pułku Ułanów walczący w Bitwie Warszawskiej, bitwie w Puszczy Rudnickiej i jako ochotnik – w buncie Żeligowskiego. Dwukrotnie odznaczony został Krzyżem Walecznych.
W wojnie obronnej 1939 roku wrześniowej walczył jako dowódca plutonu w szwadronie kawalerii dywizyjnej 19. Dywizji Piechoty Armii „Prusy”, a następnie w 41. Dywizji Piechoty na przedmościu rumuńskim. Pod jego dowództwem, w trakcie prowadzonych walk, ułani zniszczyli 7 niemieckich czołgów oraz 2 nieuzbrojone samoloty. Ostatnie walki jego oddział prowadził jako jednostka partyzancka. Pilecki rozwiązał swój pluton 17 października 1939 i przeszedł do konspiracji. Współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej, żołnierz Armii Krajowej, dobrowolny więzień i organizator ruchu oporu w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz, autor raportów o Holocauście, tzw. „Raportów Pileckiego”, jeden z uciekinierów niemieckiej „fabryki śmierci”.
W latach 1943–1944 służył w oddziale III Kedywu KG AK (m.in. jako zastępca dowódcy Brygady Informacyjno-Wywiadowczej „Kameleon”-„Jeż”), brał udział w Powstaniu Warszawskim. Początkowo walczył jako … zwykły strzelec w kompanii Narodowych Sił Zbrojnych „Warszawianka”, później dowodził jednym z oddziałów zgrupowania Chrobry II, w tzw. „Reducie Witolda” (dawna siedziba redakcji „Rzeczpospolitej”), której Niemcy nie zdołali zdobyć przez cały okres walk!
Po zastąpieniu brunatnej cholery czerwoną zarazą, jako żołnierz II Korpusu Polskiego wrócił do okupowanego przez sowietów Kraju by odtworzyć organizację „NIE”, zbierającej informacje o tym, co dzieje się w Polsce pod władzą bolszewii. Aresztowany prze ubecję 8 maja 1947 roku (choć nie można wykluczyć, że już 5 maja był w rękach bezpieki), torturowany i skazany przez komunistów na karę śmierci i zamordowany strzałem w tył głowy 25 maja 1948 roku…